Sposób edukacji dzieci to jeden z najczęściej pojawiających się tematów w obecnych czasach. Współcześnie wyróżnia się kilka metod nauczania, z których zarówno młodsi, jak i starsi uczniowie, mogą korzystać. Sprawdź, co warto wiedzieć o szkole, nauczaniu domowym i innych metodach edukacji oraz, który z tych modeli będzie najlepszy dla Twojej rodziny.
Dziecko w szkole – jakie są wady i zalety tego rozwiązania?
Uczęszczanie do szkoły stacjonarnej to jeden z najstarszych i wciąż najczęściej wybieranych przez rodziców modeli nauczania. Rozwiązanie to niesie za sobą zarówno wady, jak i zalety, dlatego ostateczną decyzję o zapisaniu swojej pociechy do takiej placówki powinno być uwarunkowane indywidualnymi kwestiami.
W szkole dzieci mają kontakt z rówieśnikami, co daje im możliwość nabycia wielu kompetencji emocjonalno-społecznych. Praca w zespołach z innymi dziećmi jest rozwijająca pod względem zdobywania umiejętności interpersonalnych. Dodatkowo dziecko ma w tym przypadku możliwość uczestniczenia w wielu wydarzeniach szkolnych, co daje mu poczucie przynależności do grupy i wspólnoty. Należy również pamiętać, że dziecko, które chodzi do szkoły stacjonarnej, ma zapewnioną ochronę. Dzięki temu rodzic nie musi martwić się organizacją opieki nad swoją pociechą w trakcie wykonywania własnych obowiązków zawodowych. Szkoła stacjonarna zapewnia również dostęp do różnego rodzaju zasobów fizycznych takich, jak miejsce, biblioteki, sprzęt sportowy, laboratoria, technologie niezbędne do nabywania nowych umiejętności naukowych. Warto również pamiętać, że dziecko, które uczęszcza do szkoły stacjonarnej ma również stały kontakt z kadrą pedagogiczną, która na różnych przestrzeniach może wyposażać je w wiedzę i ciekawość świata.
Coraz więcej rodziców rezygnują z zapisywania dziecka do placówek oświatowych, ze względu na trudności, jakie mogą (ale nie muszą) pojawiać się w szkołach stacjonarnych. Do najbardziej rażących wad należą:
- częsta presja ze strony rówieśników,
- nastawienie na rywalizację,
- brak możliwość maksymalnego indywidualizowania potrzeb dziecka,
- spore ilości materiału, godzin lekcyjnych i zadań domowych,
- ogromne, często nieuzasadnione potrzebami dziecka, nastawienie na wyniki.
Czy nauczanie domowe jest dla dziecka dobre?
Coraz więcej osób decyduje się na organizację dzieciom edukacji domowej. Po okresie pandemii jest to rozwiązanie bardziej przystępne i możliwe, dlatego wiele rodzin z niego korzysta. Ta forma nauki tak jak w przypadku szkół stacjonarnych, niesie za sobą pozytywne i negatywne konsekwencje.
Umożliwienie dziecku edukacji w domu pozwala mu na dostosowanie programu nauczania do jego indywidualnych potrzeb. Możliwe jest nie tylko opracowanie specjalnego toku przedmiotowego, ale również tempa pracy. Dzięki temu dziecko może przyswajać wiedzę w korzystny dla siebie i swoich możliwości sposób. Nauczanie domowe daje możliwość skupienia się na przedmiotach, będących dla dziecka ważniejszymi i bardziej potrzebnymi w kontekście dalszej edukacji.
Decydując się na organizację dziecku nauczania domowego, należy mieć na uwadze, że za organizację planu działań odpowiedzialny jest w tym przypadku opiekun pracy. Niekiedy rodzice lub jeden z nich zobowiązany jest do poświęcenia swojego czasu na wyposażanie dziecka w wiedzę. Warto również pamiętać, że konieczność zorganizowania lekcji samodzielnie wymaga sporych umiejętności miękkich takich, jak cierpliwość czy samodyscyplina. Sporą wadą edukacji domowej, która zazwyczaj przeważa na decyzji rodziców w kontekście wyboru formy nauczania, jest ryzyko poczucia izolacji od społeczeństwa. Dziecko niepodejmujące aktywności z rówieśnikami może mieć ograniczone umiejętności emocjonalno-społeczne, które wpływają na pojawianie się trudności związanych z takimi elementami, jak:
- współpraca,
- rozwiązywanie konfliktów
- nawiązywanie relacji,
- poczucie przynależności do grupy.
Komu przysługuje nauczanie domowe?
Aby zapisać dziecko na nauczanie domowe, niezbędne jest złożenie wniosku do placówki, do której uczęszcza ono obecnie. Obowiązek ten należy do opiekunów prawnych niepełnoletnich. Jeśli dyrekcja szkoły wyrazi zgodę, możliwe jest rozpoczęcie edukacji domowej.
Warto podkreślić, że nauczycielem niekoniecznie musi być rodzic. Po jego stronie należy jednak obowiązek zorganizowania odpowiedniej kadry, która umożliwi dziecku zdobycie wiedzy z zakresu realizowanych przedmiotów. Warto mieć na uwadze, że, mimo iż w ciągu roku szkolnego uczeń na nauczaniu domowym nie musi pisać kartkówek czy sprawdzianów, to jego wiedza jest sprawdzana pod koniec ostatniego semestru w każdej klasie, zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez dyrekcję.
Warto wiedzieć, że nauczanie domowe przysługuje każdemu dziecko między 6 a 18 rokiem życia. Na tego rodzaju rozwiązanie najczęściej decydują się:
- dzieci, które mają trudności związane z nabywaniem wiedzy w warunkach szkolnych,
- niektóre dzieci posiadające orzeczenia z poradni psychologiczno-pedagogicznych wskazujące na trudności w obszarze edukacji stacjonarnej,
- dzieci ze specjalnymi osiągnięciami w nauce, które chcą skupić się na rozwinięciu wiedzy i umiejętności w zakresie konkretnych toków przedmiotowych,
- dzieci, których sytuacja rodzinna nie pozwala na realizowanie edukacji w trybie stacjonarnym.
Nauka zdalna, nauczanie indywidualne – inne metody edukacji
Warto wspomnieć, że istnieją również inne formy poza szkołą stacjonarną oraz edukacją domową, które umożliwiają dziecku nabycie wiedzy przedmiotowej oraz innych umiejętności. Popularną opcją, która interesuje coraz większe grono rodziców, jest tzw. Szkoła w Chmurze. Jest to niepubliczna placówka działająca w przestrzeni online, która umożliwia edukację domową w formie internetowej. Uczniowie poruszają się na specjalnej platformie edukacyjnej, gdzie mają dostęp do nauczycieli w zakresie poradnictwa przedmiotowego oraz przygotowanych lekcji, kart pracy i innych materiałów umożliwiających zdobywanie niezbędnej wiedzy. Uczeń samodzielnie organizuje sobie plan dnia, uwzględniając przy tym możliwość wzięcia udziału w warsztatach lub konsultacjach online.
Dzieciom, które ze względu na stan zdrowia nie mogą uczęszczać do szkoły, przysługuje forma edukacji, jaką jest nauczanie indywidualne. Mogą one otrzymać taką ścieżkę kształcenia ze wszystkich lub jedynie z wybranych przedmiotów. Mimo iż lekcje odbywają się w formie indywidualnej, uczeń wciąż ma możliwość uczestniczenia w ważnych dla klasy wydarzeniach szkolnych.
Wybór sposobu kształcenia dziecka należy dostosować do jego indywidualnych potrzeb i możliwości. Należy pamiętać, że podjęcie decyzji nie zobowiązuje do kontynuowania danej formy nauczania. W przypadku chęci zmiany sposobu edukacji warto udać się do dyrektora danej placówki oświatowej i skonsultować z nim ogólną sytuację danego ucznia. Należy również pamiętać, że poza edukacją szkolną, dziecko może nabywać różnego rodzaju umiejętności w zajęciach dodatkowych np. na warsztatach chemicznych, na zajęciach tanecznych, w szkole muzycznej. Warto zapoznać się z zainteresowaniami swojej pociechy i umożliwić jej rozwój nie tylko z zakresu edukacji szkolnej, ale również pozaszkolnej.